Ölüm istəyirəm, dözmürəm artıq,
Mən baxa bilmirəm bu puç
varlığa.
Nuru pəncəsində boğur qaranlıq,
Rəzalət yetişir bəxtiyarlığa.
Şərəf dustaq olub şərəfsizliyə,
Saflıq dərd içində göynəyir,
əsir.
Kütlük əqlə gülür, yalan düzlüyə,
Gucün qollarına vurulub
zəncir.
Yumruqla tıxanır ilhamın ağzı,
Əl açıb dilənir mənlik,
ləyaqət.
Nadanlıq geyinib müdrik libası,
Hər yerdə saxtalıq, hər yerdə
zillət.
Ölüm istəyirəm, dözmürəm artıq,
Səni tək qoymağa qıymıram
ancaq.
© 1992 by Azerneshr[1]